Deze salade met geroosterde aubergines barst van versheid en smaak. Geroosterde aubergines daar ben ik echt dol op! De smaak is zo vol en hemels lekker en als je ze een tikkeltje roostert ook lekker knapperig. Ik doe er altijd heel wat gedroogde kruiden op zoals tijm, oregano en/of Provençaalse en uiteraard peper en grof zout. Druppel er dan goed wat olijfolie over en steek die bakplaat vol plakjes aubergine de oven in en rooster ze gedurende 15 minuten knapperig en krokant.
… Maar dan zonder pasta. Het is een heerlijke ovenschotel met laagjes aubergines, ricotta en mozzarella. En weet je wat zo leuk is aan dit gerechtje? Het is met zoveel liefde gemaakt! Maar serieus he. Al mijn gerechtjes zijn uiteraard met liefde gemaakt, maar dit nog net iets meer 😉 Deze auberginelasagne was echt voor iemand in het bijzonder. Het was zelfs een risico om deze auberginelasagne te serveren, want hij is eerder verlekkerd op vlees, pasta, roomsaus, rijst … echte boerekost en de typisch Franse keuken dus. En dan kwam ik af met zo’n vegetarisch gerechtje zonder vlees en zonder pasta!! Er zaten wel schijfjes champigons tussen en dat geeft wel een wat vlezig effect, maar het is natuurlijk niet hetzelfde. Maar missie geslaagd hoor: hij vond het zalig en sindsdien mag ik wel zeggen dat ik er een fan bij heb 😉 En ik schaam me dood, in die twee maand dat ik hem ken, is deze auberginelasagne dus het enigste ik voor hem heb gemaakt!
Soms zit ik precies op een rollercoaster en snak ik naar rust. Maar op één of andere manier krijg ik die rust niet te pakken. Ik steek het op ‘my single life‘. Maar hoe fout is het niet om pas rustig te worden eens er iemand in je leven is? Ik wil die rust in mezelf vinden. En ja, er zijn momenten dat ik die rust helemaal bij mezelf vind hoor. Heel vaak zelfs. Dan geniet ik van mijn tijd alleen. Geniet ik er zelfs van om na mijn werk in een leeg huis thuis te komen. Meer zelfs, ik geniet er zo hard van om met niemand rekening te houden. Om gewoon te kunnen doen wat ik wil. Thuiskomen en niemand die op je wacht of je verwacht. Das echt zalig en bevrijdend. En net dat maakt me soms ook onrustig. Ik wil teveel doen. Er staan elke dag wel 300 dingen om mijn to-do-lijstje. Om nog maar te zwijgen van al die party’s tot in de vroege uurtjes. Dat maakt me waarschijnlijk het meest onrustig. Ik ben echt zo’n plakker geworden. Nooit naar huis komen en altijd willen blijven hangen. Nu ja … rust & onrust liggen ook gewoon dicht bij elkaar. Gewoon amuseren dan maar. Het leven gaat al snel genoeg voorbij 🙂
Deze auberginelasagne met Elvea tomatensaus maakte ik voor de persdagen van Yapado. Een paar weken geleden werkte ik mee aan de persdagen van Yapado in Antwerpen. Dan worden alle leuke nieuwigheden aan de pers en bloggers voorgesteld. Super leuke, gezellige mensen ontmoet. Ik stond in de keuken en bakte heerlijke lekkernijen met de canderelsuiker. Ook met de nieuwe Soffritto van Elvea maakte ik deze lekkere auberginelasagne.
Vandaag was toch anders wakker worden na alle ellende van gisteren die ons allemaal in het hart heeft getroffen. Ik heb er eigenlijk geen worden voor. Het is schrikwekkend dat het er in de wereld zo hard en meedogenloos aan toe gaat. Het tast mijn onbezonnenheid aan. Ik ben weer eens een illusie armer. Nooit zal ik nog op dezelfde vrolijke manier de luchthaven van Zaventem binnenwandelen. Overal voelde ik me veilig, stond weinig stil bij het idee dat veel mensen echt niet zoals mij vol liefde zitten. Maar alleen uit haat en frustratie handelen. Ooit wil ik hele schattige en mooie kindjes op deze wereld zetten en heel soms twijfel ik of dat de dag van vandaag wel de moeite is. Dan wil ik alleen maar ontsnappen. Weg van deze wereld en reizen naar een nieuwe, mooiere wereld. Weg van de treurige regendruppels en op naar een mooie nieuwe wereld … Waar de lucht blauw is en de dromen waarvan je durft dromen uitkomen. En dromen doe ik … Dromen van liefde. Het enige en allerbelangrijkste in deze fucked up world is LIEFDE. Mijn geloof dat liefde alles overwint ben ik nog steeds niet kwijt. En ik ben zeker dat mijn liefde voor mijn gezin zooooo warm zal zijn dat ik ze zo goed mogelijk zal proberen beschermen voor alle onrecht op deze wereld. Als ik ze genoeg liefde geef, dan zal hun hartje ook vol liefde zitten en iemand met een hart vol liefde, kan alleen maar een mooi, puur en oprecht persoon worden.
“We were all just humans, drunk on the idea that love, only love, could heal our brokenness”
Tomaten uit de moestuin. Love it. Ik kreeg een zakje tomaten recht uit de moestuin, allemaal verschillende vormen. De tomaten waren net iets te rijp om nog zo te eten. Zo van die moesige tomaten heb ik niet graag. Ze waren zo rijp dat ik de schil er gewoon af kreeg, zonder ze eerst in warm water onder te dompelen. Dan maar verse tomatensaus maken. Niets beter dan met overrijpe tomaten een heerlijke tomatensaus te maken. Heel veel ingrediënten heb je niet nodig. Een dikke ui, look, tijm en laurier en heel wat verse tomaten zijn de basis. Eventueel een snufje suiker of ketchup in de saus doen om ze iets minder zuur te maken. Maar vaak is dat in de zomer zelfs niet nodig. Eén onbetaalbaar ingrediënt maakt alles nog een stuk beter en das tijd. Hoe langer je de saus laat staan, hoe beter ze wordt. Laat ze op een zacht vuurtje pruttelen en maak ze de dag voordien, dan is ze nog zo lekker.
Zomerdag, korte nachten en lange dagen. Zonovergoten. Hete temperaturen. Languit tafelen buiten in de tuin. Gezellige en warme gespreken. Liefst met een hapje, een glaasje wijn en leuk gezelschap. Mooie bordjes en potjes op tafel doen ook wonderen hoor. Jouw tafel wordt zo een stuk gezelliger. Binnenkort open ik mijn nieuwe webshop vol leuke spulletjes voor in de keuken.
Op echte warme zomerdagen hangt liefde in de lucht. Oh dan word ik iets te romantisch. Of laat ons zeggen dat ik wel te vinden ben voor een etentje met kaarslicht. En voor zo een zwoele zomeravond vind ik dit gerecht een heerlijk begin van de avond. Geroosterde groenten zoals courgette, aubergines en kerstomaten. Afgewerkt met pijnboompitten, knapperige pancetta en kruidenricotta.
Dit is een recept geïnspireerd uit het magazine Nest. Ik zag het vorig jaar eens in hun lente-editie staan en wou het toen al maken, maar dat was er nog altijd niet van gekomen. Zo gaat dat he. Ik heb een zwak voor kookboeken en kookmagazines. Ik kan geen boekhandel binnen gaan, zonder weer één of ander magazine of kookboek mee te hebben. Mijn kasten puilen nu al uit van de boeken en magazines en dan heb ik het vaak voor dat ik iets te veel ideeën heb om klaar te maken.
Een recept uit één van de nieuwe kookboeken van het River Cottage boek ‘licht!’. Ik heb er al heel wat leuke ideeën uit opgedaan, waaronder dit no-knitbread met rozijntjes. Een heerlijke verwenontbijt voor de zondagochtend. Een ander recept uit het kookboek die ik heb geprobeerd is dit met aubergines.
Dit is een gerechtje voor de vleesliefhebbers. In tijden van 40 dagen zonder vlees is het misschien niet ideaal om dit recept nu te posten, maar het is zo ongelofelijk lekker. Ik doe niet mee aan 40 dagen zonder vlees. Mijn papa zou dit über slechte reclame vinden 🙂 (mijn ouders hebben een vleesgroothandel, mocht je dit nog niet weten). Ik eet sowieso weinig vlees, maar zo nu en dan smaakt een stukje vlees me wel.